Sindrom noćnog jedenja opisan je još 1955. godine kao:
1. jutanji gubitak apetita
2. preterano konzumiranje hrane u večernjim časovima
3. nesanica
🌚Predstavlja jedan od poremećaja ishrane a odlikuju ga ponavljane epizode noćnog jedenja koje karakteriše jedenje nakon buđenja iz sna (kada osobe uzmu više od 25% ukupnog dnevnog unosa hrane) ili pojava da osobe preterano unose hranu nakon večernjeg obroka.
🌚To je sindrom kojeg čine: poremećaja ishrane, poremećaja spavanja i afektivni poremećaji.
🌚Za pojavu noćnog jedenja prisutna je psihička komponenta poremećaja a to su anksioznost, depresija, smanjeno samopuzdanje, stres ili preživljena trauma ali i neuroendokrina komponenta u koju spadaju snižen nivo melationina, nedovoljno povećanje leptina tokom noći zbog čega ne dolazi do supresije apetita i povišen nivo kortizola.
🌚Javlja se kod gojaznih osoba, tokom perioda stresa.
🌚Ima ga 1.5% ukupne populacije.
🌚60% obolelih čine osobe ženskog pola.
🌚Vise od 1/3 dnevnog unosa hrane je nakon večernjeg obroka.
🌚Ovakve osobe često pate od nesnice i učestalih buđenja, bar 4-5 puta nedeljno, što dodatno pogoršava fizičko i mentalno stanje osobe.
🌚Komplikacija sindroma noćnog jedenja je gojaznost, pojava metaboličkog sindroma, dijabetesa i rane arterioskleroze.
🌝Terapija se zasniva na psihoterapiji, osmišljavanju dinamike uzimanja obroka kao i propisivanju adekvatne dijete ali se prethodno moraju iskljuciti hipoglikemije u sklopu insulinske rezistencije i dijabetesa kao i druga endokrinološka stanja koja dovode do gojaznosti.
Recent Comments